Oksijeni bol, heyecanı az bir müsabaka izledik.
Çamlar arasında bir stadyum.!!!
Sezon başı kampı gibi. Hazırlık maçı oynayacak bir ortamda hissediyorum kendimi.
Sporcu yakınları ve görevliler dışında yok denecek kadar az sayıda taraftar. Tribünler boş (?)
Tatil beldesi küçük bir kasaba, deniz, kum, güneş…
Sessiz, dingin bir ortam…
Şehir henüz kış modunda.!
…………………………………
‘Düşme hattında olan takımlarına karşı bir duyarsızlık halleri var Kemer’de (!)’
Biraz dolaştığımda sokaklarda dikkatimi çeken bir duruma bir anlam veremedim?
Farklı hesaplar yaparak geldiğimiz Kemer deplasmanın da son sekiz haftada 7 galibiyet 1 beraberlik aldığımız başarılı çıkışımızı devam ettirmek istiyoruz.
Maç öncesi havamızı iyi.
Üzerimizde baskı oluşturacak, strese sokacak olumsuz bir durum yok. Rahatız pozitif bir iklim hakim.
Salı günü İzlediğim antrenmanında, farklı bir özgüven havasını da alır gibi oldum(?)
İşte bundan korkarım dedim kendi kendime.(?)
İstanbul, Pazar, Zürih’ten gelen Kalabalık bir yönetim kurulu üyelerimizle maçtayız.
Zemin çim ve bakımlı, hava şartları futbol oynamaya müsait.
Bizim açımızdan rakibin puan cetvelinde bulunduğu yer ilgilendirmiyor.
Maçın zorluk derecesi oynadığımız futbolla ilgili, mental olarak hazır olmak önemli.
Kemer 2003 mutlak galip gelmek istiyecekleri kritik bir maça çıkacaklar! Biliyoruz!..
Tehlike bölgesinin üstüne çıkmaları bu maçın sonucuyla yakından ilgili.
Biliyoruz!…
Pozisyon vermeden iyi kapandık, boş alan bırakmadık, defans bloğunuz yerinde, zamanında müdahalelerle gol yollarını iyi kapattı ilk yarı 0-0 skorla soyunma odasına girdik.
Devre arası konuşmalarımızda ortak düşüncemiz,
“Hata yapmadığımız sürece, rakibin bize gol atamayacağı yönündeydi.”
Net bir şekilde görünen bu duruma; bizim oyun olarak bir tepkimiz bir cevabımız olmalıydı(?)
Oyunun Kontrolü elimizde başladığımız maçın ilk yarısında ortada geçen pasif mücadelede rakibin bizi test ettiğini görür gibi oldum.
Gereksiz acelecilik, yanlış pas tercihleri, final paslarında yapılan pozisyon hataları ile alıştığımız ritmi yakalıyamdık.
Sinan Yazıcı’nın 24. dakika içinde sakatlanıp çıkması da ayrı bir şanssızlıktı.
Garip bir ruh hali içindeyim. Havasından mı! suyundan mı! nedendir ? bilemiyorum! Konsantrasyonum eksik maç izliyorum.
Bir türlü maç havasına kendi havama giremedim.
71.dakikaya kadar kontrolümüzde olan oyunda yazımın başında belirttiğim gibi kendi yaptığımız hata ile yediğimiz gol ile 1-0 mağlup duruma düştük.
Pozisyon bulduğumuz ancak gol yollarında yeterince başarılı olamadığımız maçın 90. dakikasında başka bir hatamızdan yediğimiz gol ile 2-0 mağlup sahadan ayrıldık. Şaka gibi☹️
Sekiz hafta süren yenilmezlik ünvanımız Kemer 2003 maçıyla son bulmuş oldu.
Sürdürülebilir bir başarı ve istikrar yakaladığımızı düşünüyorum.
Bu süreçte keyifli maçlar izledik sevindik, mutlu olduk.
ilk yarıda küme düştü denilen Pazarspor’u son dokuz haftada topladığı 22 puanla grubumuzda farklı konuma taşıyan teknik direktörümüz Ergun Aytekin ve ekibine futbolcu kardeşlerime, masör, malzemeci, çalışan tüm personelimize teşekkür ederim.
Pazar günü sahamızda karşılaşacağımız Alibeyköyspor karşılaşmasıyla 3 puan alarak lig sonuna kadar yolumuza karalı şekilde devam edeceğiz. Buna yürekten inanıyorum.
Yukarıda sözünü ettiğim sürdürülebilir başarımızın bir devamı olarak, başarısızlık da iyi yönetilmelidir.
“Pazarspor refleksleri güçlü bir kulüptür.”
Bunu her zaman her yerde söylüyorum.
“Başarı bitmeyen bir yolculuktur.”
…. kaldığımız yerden devam diyerek…
Saygılarımla…
Talat GÜNDAY
Yönetim Kurulu Üyesi
Kurumsal İletişim ve İnteraktif Medya AS Bşk
